Genelde evde ve yalnız vakit geçirmeyi seven bekar bir şahıs olarak seyahat yasağı da karantina da beni bir tutam etkilemedi. Normal yaşantımda da kitap okur dizi film izler evde uğraşacak işler yaratırım kendime. Fazla dışarıda gezmeyi de gerekmedikçe sevmem. Bazen vücudumu dinlendirmek ve hasarlı hücrelerimi tamir etmek için uzun süreli açlık(16-72 saat) yani otofaji yaparım. O yüzden iki gün sokağa çıkma yasağı geliyor diye kendini açlıktan ölecek zanneden luppo almaya kola almaya çekirdek almaya hücum eden insanları iradesiz birer asalak olarak görüyorum.( Zorunlu halleri istisna tutuyorum) Kısacası bu gönüllü karantina günlerinde sürecinde fark ettim ki ben zaten karantinada yaşıyormuşum.