Evet arkadaşlar bu başlıkta her bir yazar çocukluk sanrılarını paylaşsın. Kendimden başlarsam bir kere gördüğüm metro ağlarına hayran olmuş bunun tamamen yer altını kapladığını düşünmüştüm. Mahalleye geri geldiğimde mahallenin çocuklarını toplayıp bu olaydan hayranlıkla bahsedip elimize kazma kürek çubuk alıp toprağı kazmaya ikna etmiştim. Teorim toprağı yeterince kazarak metro ağlarına yukarıdan bakabileceğimiz idi. Tabi bir süre kazdıktan sonra çok yorulup sonra devam ederiz diye ilan ederek dağılıp gitmiştik. Devamı gelmedi tabi. Ama benim geniş kanal, tünel, metro sevdam hiç bitmedi.
10 Cevap
Koca bir tabak vişne yiyorum çoğunu çekirdekleri ile tabi. Babaannem çekirdek ile yenmez içinde ağaç çıkar deyince ınanilmaz korktuğumu hatırlıyorum. Ağzımdan burnumdan çıkmış dallar mı olacak, okula nasıl gideceğim, arkadaşlarım dalga geçer diye...
Gerçek olup, olmayacağını babama sorup öğrenene kadar ıçimde ağaç yesertmistim.
Mekanı cennet olsun babaannemin, çocuk yetiştirmede çağ atlamış teknikleri varmış...
Gerçek olup, olmayacağını babama sorup öğrenene kadar ıçimde ağaç yesertmistim.
Mekanı cennet olsun babaannemin, çocuk yetiştirmede çağ atlamış teknikleri varmış...
Genelde eskilerin taktikleri öyledir. Şeker ve tuz çok az bulunduğu lüks olduğu için çocuklara yere bunları dökerseniz cinler musallat olur kabus görürsünüz derlermiş. Ya da gece şimdiki gibi lambalar olmadığı için tırnak keserken elini keser derinden alır diye gece tırnak kesmenin başına şeytan toplayacağını felan söylerlermiş. İzah etmeye çalışmaktansa etkili bir yöntem yaşlı kurtlar için.
Küçükken sokaklarda gezdiğim zaman bazı kepenklerin üstünde veya herhangi bir duvarın üstünde Park yapmayın yazısı ile beraber kocaman bir de çarpı işareti gördüğümde yapılacak parkın,oyun parkı olduğunu düşünerek.
Burası zaten küçücük neden Park yapsınlar ki buraya diye düşünürdüm ta ki arabayı park etme diye bir şey olduğunu öğrenene kadar.
Burası zaten küçücük neden Park yapsınlar ki buraya diye düşünürdüm ta ki arabayı park etme diye bir şey olduğunu öğrenene kadar.
EEskiden evimizin damından gözüken bir dağ vardı. Torosların bir parçası heralde. Her gün çıkar dama dağ ile konuşurdum dertleşirdim. Hatta öyle inanmıştım ki ona kuzenimi bile dağın üstün güçleri olduğuna ikna etmiştim. Birgün kuzenimle ödev yapıyorduk. Defterine yazdığı yazıyı arkasına döndüğünde silmiştim sonra da bunu dağın yaptığını iddia etmiştim o da inanmıştı. İşin kötü yanı bende inanmıştım... Şimdileri binalardan gözükmüyor canım Toroslar :(