İnsan doğası böyle. Bir hatıra gelir aklına, nefret hissedersin, mutluluk hissedersin. Bir an gelir hayattan soğursun. Aslında bu senin kendini dinlediğin anlamına geliyor.
Çok enerjik başladığım bir günde ilerleyen saatlerinde birden gelen durgunlasma hali , sanırım oturup iki lafın belini kıracak birileri olmamasından yada içinde kimseye göstermeden yeşerttiğin duygunun boşa çıktığını anladığın an .
Duygu durum bozukluğu bi uzman tarafından değerlendirilmeli standart değer/süre üzeri veya altında ise tedavi yöntemleri geliştirilmeli yardım alınmalı
''Bipolar mıyım acaba?'' sorusunu akla getiren durum. Birden kahkahalar atıp içimde umut ışığı doğarken, aynı hızda sönüp durgunlaşabiliyorum. Bunun karantina günlerinde artması da tesadüf olmasa gerek.