Platon’a göre, zihnin
var olanları bir bütün olarak, birdenbire kavrayamamasının sonucu olarak değişmez ve
zaman dışı olan zaman yetkin idealar dünyasının yetkinlikten yoksun bir taklididir.
Aristoteles harekete bağlı bir zaman tanımı yapmıştır. Ona göre zaman, önce ve
sonraya göre devinimin sayısıdır. Bireyler, düşüncelerinde bir şey değişmediğinde ya
da herhangi bir değişimi fark etmediklerinde zamanın da geçmediğini düşünmektedir.
Dolayısıyla zamanın, devinimden bağımsız olarak kendi başına var olması mümkün değildir.
Ha benim yorumuma gelecek olursak bence zaman doğru ya da yanlışlıkla ilgilenmiyor. Bu nedenle birşeyleri yapmak için birşeylere başlamak için ya da içimizde kalıp ömür boyu saklamak yerine anlatmak istediğimiz şeyler için asla zamanı beklememek gerekir. Çünkü o zaman asla gelmeyecektir. Değişim varsa zaman vardır mantığı doğru ise değişim yapmak için beklememek gerekir. İcraate geçmeliyiz. Doğru ya da yanlış zaman yoktur.