Evet arkadaşlar. Bugünkü konumuz Türkiye'de mevcut olan yalakalık hakkında. Şu an çalıştığım kurumda haksızlıklara dur dediğim kanunları uyguladığım için insanlardan sanki deliymiş ya da asiymiş gibi muamele görüyorum. Geçen hafta başlattığım hak arayışı başarıya ulaştı. Fakat dilekçe vererek kanun maddelerinin ihlal edildiğini söylediğim için bir kısım tarafından kahraman sıfatıyla görülürken bir kısım tarafından da işlerine çomak soktuğum için nefret nesnesi olarak görülüyorum. İnsanlar ne iş yaparsa yapsın aynı maaşı aldıkları halde amir dediğiniz zaman bir çoğu yalakalık yaparak, ispiyonculuk yaparak arkanızdan kuyunuzu kazmaya çalışıyor. Gözümün önünde devlet memurları iki büklüm olmuş neredeyse yalakalık sebebiyle ağlayanacak haldeler. Şeref haysiyet gibi kavramlar yok sayılıyor. Yalakalar padişahı amirim beni çağırıp neden bu kadar diksin neden hiç eğilmiyorsun diye kendi çapında hesap soruyor. Gerçi böyle söyleyerek bana iltifat ettiğinin beni onurlandırdığının farkında değil o ayrı durum. Hakkını aramak garip karşılanıyor. Hatta bendeki cesareti görenler arkamın çok sağlam olduğu ve bu yüzden herkese posta koyduğumu zannediyor alışmışlar çünkü ezilmeye. Türkiye'de bu kabullenmişliğin ezikliğin sebebi nedir sizce?
3 Cevap
Sadece kamu da değil durum özel sektörde de aynı...
Mantığımin kabul etmediği eylem sonsuz itaat ve yalaka tavır. 15 yıl süren çalışma hayatımı, kariyerimi ve kazanılmış tüm haklarımı noktalama kararı almamda büyük etkisi olan biat etme hali. Son 3 yılım yoğun mobbinge maruz kalarak başka fırsatları denesede "referans" adı altında açmaya çalıştığım kapılar yüzüme sert kapandı. En tepe yöneticiye yapılan tüm haksiz yolsuz durumları tek tek kanıtları ile izah etsem de değişen birşey olmadı. Ama ben fikrimi söylemekten hiç kaçmadım, sesimi kısamadılar daha organize üstüme gelip açık aradılar ama daha daha dikkatli olarak çalışmaya açık vermemeye devam ettim... anlatsam roman olur denecek zamanlar abartılı gelsede bunu okuyanlara...
Statü adı altında sonlardigim psikolojik savaştan dolayı kendimle gurur duyuyorum 6 aydır issiz kalmama rağmen...
Ve korkunç basitlikle yalakalik yapan, varlıklarını hiçe sayan ve doğrusu olmayan sözde statü sahibi olan kişiler; sizin adınıza ben üzülüp utanıyorum kimlikte yazan adınızı reelde "hiç" yaptığınız için...
Mantığımin kabul etmediği eylem sonsuz itaat ve yalaka tavır. 15 yıl süren çalışma hayatımı, kariyerimi ve kazanılmış tüm haklarımı noktalama kararı almamda büyük etkisi olan biat etme hali. Son 3 yılım yoğun mobbinge maruz kalarak başka fırsatları denesede "referans" adı altında açmaya çalıştığım kapılar yüzüme sert kapandı. En tepe yöneticiye yapılan tüm haksiz yolsuz durumları tek tek kanıtları ile izah etsem de değişen birşey olmadı. Ama ben fikrimi söylemekten hiç kaçmadım, sesimi kısamadılar daha organize üstüme gelip açık aradılar ama daha daha dikkatli olarak çalışmaya açık vermemeye devam ettim... anlatsam roman olur denecek zamanlar abartılı gelsede bunu okuyanlara...
Statü adı altında sonlardigim psikolojik savaştan dolayı kendimle gurur duyuyorum 6 aydır issiz kalmama rağmen...
Ve korkunç basitlikle yalakalik yapan, varlıklarını hiçe sayan ve doğrusu olmayan sözde statü sahibi olan kişiler; sizin adınıza ben üzülüp utanıyorum kimlikte yazan adınızı reelde "hiç" yaptığınız için...
Aynı şey venim de başıma geldi. Önce mobingler sonra tehditler en son da pznk teklif ettiler. Kabul etmedim görmemezlikten duymamazlıktan gelip işime baktım. Ve ertesi gün 5 dakikada beni kapının önüne koydular. Ahlaksız olan müdürüm ve şefim herkesin bilmesine rağmen rahatça yasak ilişkilerine devam ettiler. Herkes herşeyi bildiği halde gt korkusuna "aman dokunmayan yılan bin yıl yaşasın" deyip dilsiz şeytanlığa yattılar. Zincir baştan sona pis olunca yapacak birşey kalmıyor insana. Kaybolan yılların gözyaşların ve haksızlığa uğramanın verdiği yüreğinin ortasına oturan taş ve boğazında düğüm düğüm olan sessiz çığlıklarla hiçbirşeyin elinden gelmemesi bir insana yapılacak en büyük günah olsa gerek. Hayatını yaşamını çalmak geleceğini yok etmek insana şeytanla anlaşma yaptırtır.
Çalıştığım yerlerde ben de, çok haksızlık yaşadım. Bizim ülkemizde liyakat erdemi yok. Baştakiler iyi iş yapanı değil, yalaka olanı tercih ediyor. Çünkü sen dosdoğru olarak ona ne olduğunu, hatırlatıyorsun. Eğitimde anne baba tutumu da çok önemlidir, anne baba çoçuğunun yanlış yapabileceğini kabullenemiyor, kıyas yapıyor. Çocuk da küçük yaştan itibaren doğrudan nefret etmeye başlıyor. Çünkü anne baba bu davranışı düzeltip bir farkındalık oluşturmamış. Kendini bilen insan çok az, bu söz çok klişe gelebilir, fakat herşey burada kendini tanıyan düzelmeye başlar. İnsan insana ilaçtır. Fakat iç dünyada dönüşüm başlamadan, HATA YAPABİLİRİM DEVRİMİ OLMADAN, insan değişmeden dünya değişmeyecek. Seni destekliyorum, yüzüne yüzüne konuş hak ara, ama üslup önemli güzel konuşsan zayıf bu deyip yüklenirler, kötü konuşsan mimlenirsin, geriye bir bakarsın tembel (ama işi biliyormuş da, yapmıyormuş gibi görünen tipler koltukları sahiplenmiş) içindeki doğruya inan, çünkü ben bağıra çağıra hep yükseldim, ve zamanla sen doğruysan hak yerini buluyor, ben hiç yanılmadım.
Dik duruşumdan hiçbir zaman vazgeçmedim. Korkutmaya sindirmeye çalıştılar aldırmadım. Şimdi başkasına bağıra çağıra iş yaptırmaya çalışan amirlerim beni görünce hal hatır soruyor bir iş söyleyeceği zaman rica ediyor. Ucurtmalar rüzgarla bir uçtuğu icin değil rüzgara karşı durduğu için yükselirler. Ben de bu kanaatteyim. Yüzüne kufredilince bile sesini çıkarmayan özür dileyen kacan memurdan hicbir sey olmaz. Bu sistem değişmeli.
Bunun bir çok sebebi var baktığımız da , bir zaman önce bu tarzda bir konuyu ele almıştık sanıyorum. Memurun veyahut özel sektörde çalışan kişinin tek kaygısı var mevcut düzeninin bozulması , aman bana dokunmayan yılan bin yasasincilik , ev aldım araba aldım bana ne kim ne yaparsa yapsın ben hayatıma yasantima bakarım etliye sütlüye karışmam çünkü onlarda kendi içlerinde bir başına kaldıklarında farkındalar vicdan muhasebesi yaptıklarında yaptıklarının ve yapılanların doğru olmadığı kanısındalar fakat belirttiğim gibi düzenim bozulmasın tekerime çomak sokulmasin korkusu endişesi. Hemen hemen herkes bu yönde düşünüp yaşadığı için kuralsizlik , çıkar ilişkileri , amir ve müdüre yaranarak yerini sağlamlaştırma politikası eksik olmaz bu ülke üzerinden , ses çıkarır dik durur yanlışa hayır dersen çıban başı ilan edilirsin istenmeyen kişi olursun ve ilk fırsatta ayağı kaydirilacak kişi listesinin başına oturursun malesef bu düzeni böyle kurmuşlar çünkü o düzeni kuranlarda bu şekilde var olmuş ve başkalarını da bu şekilde var etmişler .
Kendi çalıştığım firmada sözüm ona ceo'nun koca bir şirket çalışanlarının haklarını hiçe saydığını ve bir tek benim mi zoruma gittiğini söylediğimde sanki tövbe hasa Allah'a şirk koşmuşum gibi tepkiler sözler ve tenkitler aldım üstümde ki şefimin kibarca bana kumaş bu işine gelirse demesi zaten herşeyi aleni şekilde açıkladı . Çünkü benim fikrim şirketin en tepesinde olana aykırı olduğu için doğru da olsa bana destek verecek kimse çıkmayacak herkes mevcut pozisyonunu korumak için Serengeti çayırlarında ki yaban hayvanları gibi birbirini parcalamaktan cekinmeyecek , ne demişler gördüğü haksızlık karşısında sessiz kalan dilsiz şeytandır eh bizde şeytan olmak yerine ses çıkarınca günah keçisi ilan edildik. Yapılması gereken şey aslında derhal o görevi bırakıp buyurun siz devam edin demek lakin işin acınası tarafi nereye dönsek aynı manzaralar yurdun her bir yerinde her kurumunda bunu iş değiştirerek kurtuldum demek kendini kandirmaktan öte gitmez , o zaman ne yapmalı onlar gibi düşünmeyen yaşamayan dosdoğru bireyler yetiştirmek bizler için değilse bile gelecek nesiller için...
Kendi çalıştığım firmada sözüm ona ceo'nun koca bir şirket çalışanlarının haklarını hiçe saydığını ve bir tek benim mi zoruma gittiğini söylediğimde sanki tövbe hasa Allah'a şirk koşmuşum gibi tepkiler sözler ve tenkitler aldım üstümde ki şefimin kibarca bana kumaş bu işine gelirse demesi zaten herşeyi aleni şekilde açıkladı . Çünkü benim fikrim şirketin en tepesinde olana aykırı olduğu için doğru da olsa bana destek verecek kimse çıkmayacak herkes mevcut pozisyonunu korumak için Serengeti çayırlarında ki yaban hayvanları gibi birbirini parcalamaktan cekinmeyecek , ne demişler gördüğü haksızlık karşısında sessiz kalan dilsiz şeytandır eh bizde şeytan olmak yerine ses çıkarınca günah keçisi ilan edildik. Yapılması gereken şey aslında derhal o görevi bırakıp buyurun siz devam edin demek lakin işin acınası tarafi nereye dönsek aynı manzaralar yurdun her bir yerinde her kurumunda bunu iş değiştirerek kurtuldum demek kendini kandirmaktan öte gitmez , o zaman ne yapmalı onlar gibi düşünmeyen yaşamayan dosdoğru bireyler yetiştirmek bizler için değilse bile gelecek nesiller için...
Çok güzel bir noktaya değindiniz. Beni neredeyse elebaşı ilan edeceklerdi. Yapılan işleri eleştirdiğim ve kanuna aykırı olduğunu yüzlerine ilan ettiğim için neredeyse Allaha şirk koşmuşum gibi davrananlar korkanlar oldu. Herkes salla başı al maaşı kafasında. Müdürlerim bile kanuni haklarımı bu kadar iyi bilmeme şaşırıp sen kimsin necisin diye sordu. Akıllı, sözünü sakınmayan mert adam gördüler mi şaşırıp kalıyorlar. Diyorlar bunun arkasında kesin birileri var çok güçlü birisi onlara dayanıyor diye. Alışmışlar herkesin yalaka olmasına.